Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Μέσα στη δίνη της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης που βιώνουμε, κάτω από τη μπότα του σύγχρονου κατακτητή του μνημονίου και της τρόικας που οι κυβερνώντες επέβαλλαν στη χώρα μας, πρωταγωνιστικός θα πρέπει να είναι ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η καθημερινή ανασφάλεια και αβεβαιότητα του μέσου Έλληνα εργαζόμενου που βλέπει την ανεργία να φουντώνει, τους μισθούς και τις συντάξεις να περικόπτονται, την παιδεία να συρρικνώνεται και να υποβαθμίζεται οδηγούμενη και αυτή στην ιδιωτικοποίηση, με τις ενοποιήσεις και συγχωνεύσεις των σχολείων, με το "σύμφωνο ανταγωνιστικότητας" να είναι προ των θυρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις εργασιακές σχέσεις να έχουν ανατραπεί, η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί και δεν πρέπει να μένει απαθής και αμέτοχη.
Η "καλλικρατική μεταρρύθμιση" δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός.
Εκτός του στόχου της ιδιωτικοποίησης κάθε δημόσιου φορέα, είναι η εκπόνηση ενός σχεδίου αναχώματος, που θα απορροφήσει τους κραδασμούς των πολιτών προς την άρχουσα τάξη, ενώ οι διοικήσεις των δήμων θα κληθούν να παίξουν το ρόλο του δούρειου ίππου για την επιβολή πρόσθετων μέτρων και φόρων στις πλάτες των δημοτών.
Έτσι σήμερα, με το πρόσχημα της διεθνούς κρίσης περικόπτονται οι πόροι προς την τοπική αυτοδιοίκηση, που για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις ανάγκες της θα υποχρεωθεί να επιβάλλει πρόσθετες εισφορές στους δημότες.
Με τον τρόπο αυτό, γίνεται το μακρύ χέρι της εξουσίας.
Δυστυχώς η κατάσταση αυτή  έχει διαβεί το κατώφλι του Δήμου μας, μιας και βρήκε την πόρτα ανοιχτή.
Το ΙΚΑ Καματερού (παρά τις διαβεβαιώσεις του Δημάρχου), θα κλείσει στις 14 Μάρτη και θα μεταφερθεί στα Άνω Λιόσια, το 3ο με το 9ο Δημοτικό σχολείο των Αγίων Αναργύρων θα συγχωνευτούν και περιμένουμε τις περαιτέρω εξελίξεις σχετικά με τα άλλα σχολεία του Δήμου μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους και όχι μόνο, η εκάστοτε δημοτική αρχή πρέπει να αντιστέκεται σε κεντρικές κυβερνητικές αποφάσεις και εντολές, να γίνεται ενοχλητική,  πιεστική και δυσάρεστη πολλές φορές προς την κεντρική εξουσία και να μη παίζει το ρόλο του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Γιατί πραγματικά πιστεύω, πως ο Δήμαρχος αυτό το ρόλο παίζει μέχρι σήμερα, του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Με το ύφος και τη μεθοδολογία αυτή, έγινε τη Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου και η συζήτηση για τον Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης στο Δημοτικό μας Συμβούλιο.
Για την εκλογή του εκπροσώπου του θεσμού αυτού, ο νομοθέτης προβλέπει την πλειοψηφία των 2/3 του συνόλου των δημοτικών συμβούλων, δηλαδή απαιτούντο 22 ψήφοι για την εκλογή του.
Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι θα έπρεπε να έχει βρεθεί συνδημότης μας κοινά αποδεκτός, που μέσα από ζύμωση και διάλογο θα είχαμε καταλήξει στην υπόδειξή του.
Θεωρώ  αντικειμενικά, ότι ο Συμπαραστάτης θα έπρεπε να εκλέγεται από τη μειοψηφία, αφού ο ρόλος του είναι να συμπαραστέκεται στο δημότη, να ελέγχει τη Διοίκηση για κακοδιοίκηση και τις υπηρεσίες του Δήμου για κακοδιαχείριση.
Με βάση τη λογική, κανένας κυβερνητικός παράγοντας δεν μπορεί να στραφεί κατά της κυβέρνησης την οποία υπηρετεί, να την ελέγχει πραγματικά και να έρχεται σε αντιπαράθεση και ρήξη μαζί της.
Ο Συμπαραστάτης του δημότη μόνο έτσι θα μπορούσε να λειτουργήσει και να  υπηρετήσει το θεσμό. Να αντιμετωπίσει τα  προβλήματα του δημότη και της επιχείρησης που καθημερινά βουλιάζει, χωρίς αντιστάθμισμα και εξάρτηση από το φορέα με τον οποίο πιθανό να έχει ιδιαίτερες σχέσεις.
Η  συμπεριφορά του Δημάρχου απέδειξε ότι με πρακτικές αποκλεισμών, έλλειψη διαλόγου  και "ετσιθελισμού", δεν επιτυγχάνονται συνεργασίες και δεν τεκμηριώνονται προτάσεις ευρείας αποδοχής.
Για άλλη μια φορά ο Δήμαρχος υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις του και παράλληλα υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας απέτυχε να πείσει, μη εκλέγοντας Συμπαραστάτη του δημότη.
Εμείς από τη θέση που έχουμε κληθεί, θα υπερασπίζουμε τα συμφέροντα της πόλης και των συνδημοτών μας, σεβόμενοι τους θεσμούς και χαράσσοντας την ασυμβίβαστη πορεία μας, χωρίς αγκυλώσεις, χωρίς προκαταλήψεις και έγχρωμα γυαλιά.
Εξάλλου δεν έχουμε κηδεμόνες για την άσκηση της πολιτικής της δημοτικής μας παράταξης και αυτό είναι φανερό από τη στάση και τις θέσεις μας στα δημοτικά συμβούλια.
Την κηδεμονία την αφήνουμε να λειτουργήσει σε όσους την έχουν ανάγκη και δεν έχουν κατορθώσει μέχρι σήμερα να απογαλακτιστούν.
Για την  ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ  Χριστόφορος Δανάκος